جامد سفید رنگی است که بطور فراوان در ترکیب صخره‌ها در تمام نقاط جهان یافت می‌شود. مهمترین کانیهای آن ، آراگونیت ، سنگ آهک ، ماربل و تراورتن است. به مقدار بسیار کم در آب حل می‌شود. اما در آبی که CO₂ محلول داشته باشد، بطور کامل حل شده ، ایجاد کربنات کلسیم می‌کند. انحلال کربنات کلسیم در آبهای جاری که مقداری CO₂ محلول دارند، باعث ایجاد سختی در آب می‌شود.
صابون در آبهای جاری بخوبی کف نمی‌کند، اما سختی حاصل از کربنات و بی‌کربنات کلسیم ، موقت بوده ، با جوشاندن آب رفع می‌شود.

یک ترکیب شیمیایی با فرمول CuSO₄است. (CuSO₄·5H₂O. که شایعترین نوع آن است که به رنگ آبی روشن دیده می شود . به عنوان آفت کش ، علف کش ها مورد استفاده قرار می گیرد. سولفات مس یک ماده شیمیایی موجود در شیمی کودکان است و اغلب مورد استفاده برای رشد بلورها در مدارس و در آزمایش آبکاری مس مورد استفاده قرار می گیرد. به خاطر سمیت برای دانش  آموزان کوچکتر مورد استفاده قرار نمی گیرد. حل شدن این ماده در آب گرمازا است. مس سولفات یک محرک است وباعث خارش می شود.از تماس آن با دهان خوداری شود که باعث مسمومیت می شود.

مانند دیگر نمکهای باریم، ماده ای بسیار سمی است. یک نمک ارزان قیمت است که کاربرد گسترده ای در آزمایشگاه دارد. در آتش بازی به عنوان رنگ سبز روشن استفاده می شود. کلرید باریم ، همراه با دیگر نمکهای باریم محلول در آب، بسیار سمی است.سولفات سدیم و سولفات منیزیم پاد زهرهای بالقوه هستند چرا که آنها را به صورت سولفات باریم جامد نامحلول BaSO₄، که غیر سمی است رسوب می دهند.

روی عنصری است شیمیایی با علامت اختصاری Zn که دارای عدد اتمی ۳۰ است. روی فلزی است به رنگ سفید متمایل به آبی که بر اثر رطوبت هوا تیره رنگ می‌شود و در حین احتراق رنگ سبز براقی تولید می‌کند. روی بعد از آهن، آلومینیوم و مس چهارمین فلز مورد استفاده در دنیا می‌باشد. از موارد استفاده روی می‌توان آلیاژهای مختلف و فولاد گالوانیزه را نام برد. روی یکی از عناصر شیمیایی جدول تناوبی است که نماد آن Zn و عدد اتمی آن ۳۰ می‌باشد.

مهمترين نمك محلول درآب سرب است استات سرب درصوريتكه به مقدار زياد از راه خوراكي وارد بدن شود سميت بيشتري نسبت به سايرتركيبات سرب خواهد داشت .

استات سرب ممكن است باعث سوزش پوست شود وتماس چشمي با آن ممكن است باعث صدمه دائمي به چشم شود. همچنين استات سرب باعث سوزش دستگاه تنفسي وگوارشي نيزمي شود. استات سرب مشكوك به سرطانزايي است وتماس با آن ممكن است باعث ايجاد سرطان در فرد شود. صدمات خوني وآسيب كليه ها ازعوارض ديگرتماس بااستات سرب محسوب مي شود.

دی کرومات آمونیوم یک ترکیب غیرآلی با فرمول شیمیایی (NH₄)₂Cr₂O₇‎ ‎ می باشد که در مواد آتش‌زنه و در دوران نخستین عکاسیبه کار می رفته است. نمایش آتش‌فشانی، شامل محترق کردن مقداری نمک آمونیوم دی‌کرومات است، که واکنش زیر را ایجاد می‌کند:

(NH₄)₂Cr₂O₇(s) → Cr₂O₃(s) + N₂(g) + 4H₂O(g)

همانند آمونیوم نیترات، آمونیوم دی‌کرومات نیز شامل یک اکسیدکننده (دی‌کرومات) و هم شامل یک کاهنده(آمونیوم)می‌باشد.این واکنش هنگامی که آغاز شود تا اتمام آن پیش خواهد رفت. این نمایش تجربی کاربردهای کمی دارد، پس از اتمام آزمایش مشاهده می کنیم که سطح بشر را بخار می گیرد که نشان دهند وجود آب در فراورده هاست.

با برداشتن بشر بخار زرد رنگی خارج می شود که گاز نیتروژن دی اکسید است و به علت گرماده بودن واکنش گاز نیتروژن موجود در فراورده با اکسیژن هوا واکنش می دهد و گاز نیتروژن دی اکسید آزاد می شود که در حقیقت یک واکنش مجزا است و انرژی فعال سازی آن گرمای تولید شده از واکنش آمونیوم دی کرومات است و واکنش آن به صورت زیر است و از نوع ترکیب می باشد.

N₂ + 2O₂ -----> 2NO₂

مشاهده می کنیم که ماده ای در کپسول مانده دارای رنگ سبز لجنی است و همان اکسید کروم(III) است.

آب‌اکسیژنه( H₂O₂ ) یک اکسنده متداول است که به عنوان سفید کننده استفاده می شود. هیدروژن پراکسید ساده‌ترین پراکسیداست (پراکسیدها ترکیباتی هستند که دارای یک پیوند یگانه اکسیژن-اکسیژن هستند). آب اکسیژنه خالصH₂O₂  یک مایع ناروانی است که کمی آبی رنگ می‌باشد و با زحمت زیاد می‌توان آنرا تهیه نمود. آب اکسیژنه‌ای که در داروخانه‌ها به اسم آب اکسیژنه رقیق فروخته می‌شود محلولی است از آب اکسیژنه در آب که در ۱۰۰قسمت آن سه قسمت آب اکسیژنه است، مانند آب بی‌رنگ و بی‌بوست، مزه تلخی دارد و کمی اسیدی است. این مایع اکسید کننده یی قوی است .تجزیه این ماده باعث ایجاد رادیکالهای OH می شود که بیش از چند ثانیه در دسترس نمی باشند و در این مدت با خاصیت شدید اکسیدکنندگی خود، مواد آلی و معدنی را اکسید می کند.

لکه خون، قهوهو غیره را هم می‌توان بوسیله آب اکسیژنه پاک نمود. محلول غلیظH₂O₂  به عنوان یک اکسیدان برای سوخت موشک‌ها نیز مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از خمیر دندانها و سایر اجسامی که برای پاک کردن دندانها بکار می‌رود در موقع استعمال تولید آب اکسیژنه می‌کنند و اکسیژن این آب اکسیژنه دندان را سفید می‌نماید.

آب اکسیژنه در بی‌رنگ کردن شاخ، پشم گوسفند، پنبه، کتان، کنف، کاه، چوب، کاغذ، روغن، چربی، واکس، صابون، ابریشم، عاج، پر و غیره بکار می‌رود. رنگ بعضی لکه‌های صورت را هم آب اکسیژنه تخریب می‌کند. اگر موی سیاه را پس از شستن با کربنات سدیم ( تا چربی آن برطرف شود ) در محلول آب اکسیژنه بگذارند به رنگ روشن در می‌آید.اگر موی سیاه سر را با مخلوطی از ۱۰۰ گرم آب اکسیژنه ۳۰% و چهار قطره محلول ۲۵% آمونیاک تر نمایند و پس از ۱۰ تا ۲۰ دقیقه با آب خالص و سپس با محلول اسید استیک‌دار بشویند، بور مایل به قرمز می‌شود. وجود آمونیاک از این جهت لازم است که آب اکسیژنه در حضور قلیایی ها سریعتر اکسیژن می‌دهد و در نتیجه موها تندتر بور می‌شوند. مصرف مکرر آب اکسیژنه برای مو مضر است زیرا که مو را شکننده می‌نماید. در جنگ جهانی دوم آب اکسیژنه ۸۵% برای اکسیداسیون سریع الکل در زیر دریایی ها و موشکها مصرف می‌کردند. در یک لوله آزمایشی که قبلا چند سانتی‌متر مکعب محلول بی‌کرمات پتاسیم و قدری اسید سولفوریک رقیق ریخته‌ایم آب اکسیژنه می‌افزاییم در نتیجه رنگ آبی تند که بعداً تبدیل به سبز می‌شود، ظاهر می‌گردد. اب اکسیزنه باعث سوزش دست می شود وباعث خارش .